Historia Szkoły

Najstarsze dokumenty dotyczące szkoły w Brzozie pochodzą z roku 1910.

Informują one, że w miejscowości Brzoza istniała szkoła augsbursko-ewangelicka prowadzona przez Niemców. Następnie w roku 1917 zmieniono jej charakter na polsko-katolicki, a uczniami jej zostały dzieci polskie wyznania katolickiego z miejscowości Brzoza, Wałownica, Kobylarnia, a od roku 1927 także Piecek i Smolna. Szkoła nosiła nazwę: Publiczna Szkoła Powszechna w Brzozie.

W okresie powstania wielkopolskiego budynek szkolny został zamieniony na szpital. Umieszczeni w nim ranni powstańcy zostali wymordowani przez okupanta. Zwłoki pomordowanych miejscowa ludność pochowała w zbiorowej mogile w pobliżu szkoły. W wyniku walk placówka i całe jej wyposażenie uległy zniszczeniu. Ponowne uruchomienie szkoły po tak licznych stratach było możliwe dzięki pomocy władz szkolnych i poświeceniu mieszkańców wsi.

Do 1932r. miała charakter szkoły jednoklasowej realizującej program czterech klas nauczania początkowego pod kierunkiem jednego pedagoga. Od 1932r., zgodnie z nową ustawą szkolną, tzw. jędrzejewiczowską, stała się szkołą pierwszego stopnia organizacyjnego. Dzieci chodziły do niej 7 lat, ale kończyły tylko 4 klasy, ponieważ klasa trzecia była dwuletnia, a klasa czwarta trzyletnia.

We wrześniu 1939r. dzieci nie rozpoczęły nauki z powodu wybuchu II wojny światowej. Szkoła została zamknięta dla Polaków. W okresie wojny uczęszczały do niej dzieci niemieckie. W marcu 1945r. nowe władze polskie wznowiły działalność edukacyjno-wychowawczą placówki, która składała się z jednej sali lekcyjnej, wyposażonej w kilka starych ławek, tablicę oraz bibliotekę zawierającą 20 książek. W połowie grudnia oddano do użyteczności publicznej drugą szkołę, w Wałownicy. Również z jedną izbą lekcyjną. W kolejnych latach ilość klas w obu szkołach wzrosła kosztem mieszkań nauczycieli. Wzrost liczby ludności sprawił, że warunki lokalowe były znowu trudne. Budowę nowej szkoły w Brzozie rozpoczęto 25 sierpnia 1974 roku. Prace zakończono 15 października 1975 roku. Dzień ten – 4 listopada 1975r. – był bardzo oczekiwany przez całą społeczność uczniowską oraz mieszkańców. Wtedy to został oddany do użytku nowy budynek. Piękne przestronne korytarze, duże jasne klasy to nasza nowa szkoła. Mieści się tu siedem izb lekcyjnych, dwie pracownie, świetlica, sala gimnastyczna – podaje Kronika. Do szkoły w roku szkolnym 1975/76 uczęszczało 228 uczniów.

Mieszkańców w naszej miejscowości ciągle przybywało. Po kilku latach i ta szkoła stała się za ciasna, dlatego podjęto decyzję o jej rozbudowie. W 1991r. zaplecze szkolne powiększyło się o kolejne 4 pomieszczenia lekcyjne, szatnię i nową świetlicę. Teraz możemy oglądać ją w całej okazałości. Od czasów powojennych kolejno funkcję dyrektora szkoły pełnili:

– Pan Kazimierz Florczyk

– Pani Irena Karolak

– Pan Jan Wamej

– Pani Stanisława Szulc

– Pani Krystyna Nowaczyk

– Pani Barbara Kępczyńska

Od 1 września 2019 r. dyrektorem szkoły jest Pan Aleksander Królikowski.